door André van Zaane | foto’s: Stephan Tellier
De vlaggen wapperen het Wilhelmus mee als de laatste recreanten het ijs verlaten hebben en het NK begint. Tientallen schaatsers strijden in dertien categorieën om evenzoveel Nederlandse titels. Het is ook een weerzien met deelnemers uit andere provincies die we inmiddels kennen van eerdere toernooien maar slechts een maal per jaar spreken. Hét gesprek van dit NK, dat gehouden werd in Eindhoven, was wel de zanderige ijsbaan. Inrijden werd beperkt tot het hoognodige om te voorkomen dat je met botte schaatsen aan de start stond en na elke race was het weer nodig de schaatsen te slijpen. Overal waar je keek, op de grond in de kleedkamer, aan een tafel op de gang of op de banken langs de baan zaten ze met hun slijpblokken en verzameling stenen.
De verwachtingen bij ons team waren wisselend. Hoewel iedereen, behalve Pieter zich geplaatst had, stonden voor sommigen ziekte of blessures in aanloop naar dit NK deelname in de weg. Hoewel het motto in dit Olympisch jaar ‘meedoen is belangrijker dan winnen’ is, gingen er toch enigen voor de podiumplaatsen.
Neem Bart, hoewel hij voor mijn gevoel al het hele jaar in vorm is, ging hij zichzelf de vrijdag ervoor nog eenmaal testen in de stromende regen op de Jaap Edenbaan. Het verraad zijn gretigheid in aanloop naar dit kampioenschap en het pakt goed uit. De test slaagt en hij reist vol vertrouwen met Mario af naar Eindhoven. Ook Mario is met een goed seizoen bezig. Hij rijdt zijn wedstrijden met een constant hoog niveau met af en toe een uitschieter naar boven. Voor hem is dit ook een belangrijk toernooi. Nog maar drie jaar geleden was het gat naar de top van zijn categorie nog groot, maar dit seizoen heeft hij de aansluiting gevonden en lijkt dit gat gedicht te hebben. Echter een vierkamp over twee dagen vraagt iets extra’s dus ook voor hem stond de druk er op. Dit geldt ook voor Sietse, onze geboren stayer die eerder dit seizoen zijn pr op de 500m al aanscherpte naar 43.79. Deze sprintsnelheid in combinatie met zijn tempohardheid maakt ook hem een kandidaat voor het podium.
De ouverture was echter het vrouwentoernooi. Bij de 500m speelde de harde wind mee in de spanning die zo’n openingsafstand met zich meebrengt. Gerdien wilde na het behalen van de wereldtitel in Calgary nu ook wel eens Nederlands kampioen worden. Een titel die nog ontbreekt op haar erelijst. Door blessureleed heeft ze de twee voorgaande NK’s gemist, maar nu is ze fit en heeft goed getraind. Ze demonstreerde haar macht op de sprint nog maar eens door de winst te pakken op de kortste afstand met meer dan een seconde verschil op de nummer twee. Imme begon de dag goed en had geluk dat zij niet meegenomen werd in de val van haar directe tegenstandster, zodat zij haar rit kon volbrengen in de derde tijd. Voor Christel, die al twijfelachtig was voor aanvang, begon het op haar favoriete afstand minder geslaagd. Een mislukte start en bijna val in de bocht bracht haar niets positiefs. Met de derde plek van Astrid was de toon gezet wat betreft de ambities van ons team. Dat bleek ook bij de daaropvolgende 1500m waar Imme en Gerdien, die hoewel ze in verschillende categorieën strijden, in dezelfde rit reden. Deze zusterstrijd stimuleerde hen in de race en bracht hun beiden een 1e plek. Astrid die een oude rivale trof op deze afstand liet zich ook inspireren tot een goede tijd en beklom wederom het podium voor een 3e plaats.
Terwijl de vrouwen zich opmaakten voor de volgende dag werden de mannen naar de start geroepen voor hun openingsafstand. Zoals gezegd met kanshebbers voor het podium. Altijd voorin strijdend wist Martin eigenlijk bij voorbaat dat hij dit jaar aan de bak moest. In een sterk deelnemersveld begon hij met een 4e plek. Toch moet de eindtijd hem tegengevallen zijn. Wanneer hij op de 3km ook als vierde eindigt weet hij dat het podium nog binnen bereik is.
Bij de heren masters B openen Mario en Ruud met degelijke races en houden hun kansen open. Maar in de slotronden van de 3km ziet Ruud zijn klassement verloren gaan. Mario daarentegen toont ook op deze afstand zijn klasse. Met een 3e plaats houdt hij niet alleen het podium in zicht maar bevestigt hij ook zijn huidige vorm. Hoe zit het met het gevoel van Bart? Vol vertrouwen is hij afgereisd maar nu moet het gebeuren. En hij doet het. Na een opening van 11.5 rijdt hij met lange rake klappen naar een persoonlijk record. Toen Bart en Mario aan elkaar gekoppeld werden voor de 3km leverde dat een mooie rit op met een goed resultaat voor beiden. Sietse bewees met een snelle 500m dat hij een goede allrounder is geworden die niet afhankelijk meer is van zijn vermogen op de lange afstanden.
De zondag was zonnig en de wind leek iets te zijn gaan liggen. Nu is het kijken wie het beste hersteld is van de eerste dag en wie het beste met de spanning om kan gaan. Christel en Marco komen niet meer terug en Imme begint de dag met een mindere 1000m. Ze wist zelf ook niet goed waardoor dat kwam maar brengt hiermee wel haar klassement in gevaar. Gelukkig heeft ze nog een goede slotafstand in huis waarmee ze haar 2e afstandsmedaille oogst en eindigt op de 3e plaats.
Gerdien opent op haar 1000m furieus met 19.9 gevolgd door een rondje 31.9 maar dat blijkt te snel want deze voorsprong moet ze in de slotronde weer inleveren. Wel is het genoeg voor haar derde afstandsoverwinning. Haar voorsprong van acht seconden in het algemeen klassement is echter niet geruststellend. Wat later ook blijkt. De nummer twee in het klassement wist in de slotrit het verschil met haar goed te maken waardoor Gerdien genoegen moest nemen met zilver op het allround toernooi maar wel huiswaarts keert met drie Nederlandse afstandstitels. Astrid staat na twee afstanden derde en geeft alles om deze plaats te verdedigen. De 1000m is haar meeste favoriete afstand. Hoewel ze wel eens een betere heeft gereden was deze ook goed voor de 3e plaats. De afsluitende 3km was vastbijten en niet meer loslaten. Na een mooie rit waarbij ze iedere versnelling van haar opponent opving eindigt ze op plek 3 allround.
D-day voor de mannen. De avond was reeds gevallen als de 1500m start. Martin kan ook op deze afstand het podium nog niet veiligstellen en wordt gedwongen alles te geven op de 5km voor het brons. Aanvankelijk leek hij niet in deze opzet te slagen maar halverwege de race recht hij zijn rug en vecht hij zich naar de derde plaats toe. Ook Bart opende, onder het toeziend oog van zijn familie, snel in 28.0 maar de rondjes die volgden waren niet snel genoeg waardoor ook Bart gedwongen werd tot een uitstekende 5km om de bronzen medaille te winnen. Met een prachtig PR slaagde hij in die missie met vlag en wimpel. Mario, die ook op deze afstand de derde plaats bezette, wist zijn podiumplaats verzekerd. Op de slotafstand maakte hij geen fouten en ook hij behaalde een verdiende bronzen plak. De finale was voor Sietse. Na een 4e plaats op de 1500m en zijn kwaliteiten op de langste afstand twijfelde niemand dat hij 3e van Nederland zou worden, maar de nummer twee leverde zoveel van zijn voorsprong in dat Sietse zelfs nog een plaats steeg en met een zilveren medaille om het toernooi afsloot. Uiteindelijk een zeer geslaagd toernooi voor team LMA met 23 podiumplekken.